Rüzgar Ç.

  image : Maria Teneva   B ugün hayatımı sorgulamaya başladım. Günlerimin hangi düzen içerisinde geçtiğini anlamaya çalıştım. Bir sebep-sonuç ilişkisi kurmak için düşüncelerim arasında kayboldum. Kazanmak için çıktığım sistem savaşında yenilen taraftayım.  K utsal kavgalar verdiğim için değişemedim. Yerime insanlar gelip-geçecek,doğacak-ölecek,savaşacak-kaybedecek... umarım kavgalarında benim ile yaşamak isterler. Bunları söylerken kendimi tatmin ettiğimi düşünmeyin.  Doğrusuna inanmadığım hiçbir şeyin savaşına girmedim . Kaybedebilirsiniz... çok şey kaybettim,kimse " Başını önüne alarak gitti. " diyemeyecektir.  S ırlarımından bahsetmek isterdim. Anlatamıyorum. Söz konusu kendim olunca biraz ketum oluyorum. Anlatmak istediklerim acılarıma meydan okuyor. Sadece not olarak eklemem gerekirse "Kırgınım kendime...".   B aşka bir evrende nasıl olduğumu düşünemiyorum. Ben her zaman kendimi bir boşlukta hissediyorum. Zamanın sonsuzluğa bıraksam hayatımı,uzay boşluğuna kapı

Merhaba yıllarımın eskitemediği Sevgilim. Merhaba yürek yaram,ince sızım... Merhaba en büyük hasretim. Yıllardır bir kez olsun yüz yüze konuşmayı çok istedim. Yüzüne karşı hislerimi yeniden ifade etmek istedim. Belki son kez sarılırım umuduyla yaşadım. Yapamadım ! Benim bu hayatta ki çaresiz kaldığım tek duygusun. Seninle konuşmaya cesaret edebilseydim, sen bir kelime etmesen de olurdu. Öyle hasretim öyle yangınım yüzüne,gülüşüne... İnsanlara zamanın her şeye iyi geldiğini, her şeyin düzeleceğini söylerim. Bu duruma aslında bende inanırım. Ve bir çok acılarım da buna şahit oldum. Ama sen... hiçbir zaman kavramının içine sığmadın,bükülmedin,yok olmadın. Aklıma mıh gibi çakıldın. Yüreğimi desem ateşin içinde adını çığlıklar içinde bağırıyor. Özlüyorum... Sana kavuşamayacağım. Bunu bile bile yaşamak hayatımın tamamını eline geçirecek. Bu acı peşimi bırakmayacak. Aradan geçen sekiz yıl boyunca bütün doğum günlerimde senin için iyi dilekler diledim. Kendim için sadece senin mutluluğunu görm

  Seni her gördüğüm de birazdan öpecek dedim. Olmadı. Sarılırsın diye umutlandım. Olmadı. Seni her gördüğüm de yeniden hatırlamak istiyorum. Sen ise kaybetmeye geliyorsun. Gidişlerin canımı yakmaya başladığı için yorgun düşüyorum. Hatırlamak,gecenin ağırlığını nefesime yüklüyor. Boğuluyorum,uyanamıyorum ve adından başka bir şey dilim de dönmüyor. Kaybetmenin resmini çiziyorum. Vazgeçemiyorum… Sen suçsuz, bense sana gelirken kanlı kavgalardan çıkıp geldim. Senin için verdiğim savaşların izleriydi. Sanırım suçluyum. Benden kaçmana gerek yok. Çünkü başka bir kaçışı daha kaldıracak umutlarım yok. Yanlış adreslere uğradığım oldu. Yılların kovaladığı ömrüm de gülüşüne uğradığım an,kalbimde sessiz melodiler çaldı. Aşk kelimesini ilk orada sözlüğüme eklemiştim. Bu sefer yanlış adres değil. Şimdi tam 12’den vurdum… Öyle değilmiş, sonradan anladım. Benim seni hatırlamak istemem,senin ise kaybetmek istemenin huzursuzluğun da ve bulutların kalbime yağmaya başladığında anlamıştım. Sen ne yapsan ağl

Gözlerim, özlemin ağır yorgunluğunda. Başımı koysam yastığa sonsuzluğa uyuyacağım. Biliyorum gideceksin. Kahretsin ki, sen dönmeyeceksin, ben öylece kenar mahalle köşelerinde sabahlayacağım. Unutmaya çalışacağım seni. Çalışmalarım her zaman başarısız olacak. Biliyorum... Çayım soğuyacak, hevesim kaçacak, senden sonra ilk defa gözlerim uzaklara öylece dalacak. Biliyorum gideceksin. Bir an öylece arkana bakmadan gideceksin. Ne "Kal." demem durduracak seni, ne "Yaşayalım." dediğim de kalacaksın, öylece çekip gideceksin. Biliyorum gideceksin. Zamanın kaybedilen hislerinde gideceksin. Ne geçmişte ki güzel anılarımız durduracak seni, ne sana Aşk'ta yanlış yapmadığımı bilerek gideceksin. Biliyorum gideceksin. Korkularım ile kavgaya tutuşturup gideceksin. Dokunduğum teninde parmak izlerimi alacaksın, dudaklarıma bıraktığın sükut-u  bırakıp gideceksin. Biliyorum gideceksin. Gözlerime iliştirdiğim senli düşlerimi bilerek gideceksin. Arkana toz bulutlarını katacaksın, oysa

Derler ki ; İsminin anlamı gözüm demekmiş. Dumanlı dağların sisini çözen, erkenden gelen baharın göz pınarıymışsın. Mağlubun oldum, mutlu maviliklerin olsun. Acıları unuttuğum dakikalara geliyorum. Badem gözlerinin sürmesinden süzüleyim, ellerini tutup avuç içlerinden öpeyim Kadın-ım. Dursun vakit, biz gidelim maviliklere. Ağrısı kalan şafak yellerini bırak geceye. Nasıl koşulur umutlara gösterelim Ferhat ile Şirin'e... Rüzgar Ç.

Zaman... Hayatımın ince çizgili dönemlerinden geçiyorum. Zamanı aştım geliyorum. Anlasınlar isterim kaybeden bir insanın mutlak gülüşlerinde acılarının saklı olduğunu. Yalnızdım... Biriyle sımsıkı sarılıp uyumak vardı. Geceler boyu sevişip, yenilememiz gerekti. Bu çağ da bu yalnızlık izin vermedi. Sıkışıp kaldım yalnızlık duvarları içinde. Dağlara çıkabilirdim. Rüzgarlara bırakabilirdim kendimi. Savrulduğum yerde belki de düşebilirdim birinin gözlerine. Ve tam olacağım zaman da ölebilirim. " Mutluyum " dediğim an'a  denk gelebilirdi. Nasıl olsa Yalnızlık sahiplenmişti. Zamanı durdurmak... Yatakta izim kalacak. Bir iki tel saçım kalacak. Belki bir kaç not bulursunuz. Yaşadığım sistem hatası hayatın kronik arızalarına değindiğim. Belki de zamanı en umutlu anında tuttuğum dileğin hikayesini bulursunuz. Mutlu olduğum dakikalardır işte o kırıntılarım. Yıllar sonra mutlu bir gecenin sabahın da olacakları söylüyorum. Tanrı zamanı durdurmalıydı. Yal